سردم است. مثل بچه ها گریه میکنم.
دلم می خواهد هرجایی جز اینجا باشم.
از خودم میپرسم با چه حالی برگردم خانه.
رو به آسمان میکنم؛ حتی یک ستاره هم در آسمان نیست.
گریه ام بیشتر و بیشتر می شود.
امیدم از همه جا ناامید شده.کاش کسی جایی منتظرم باشد…
این آرزوی زیادی است؟